Nooit saai

Echt nooit saai..

Toen ik alweer zes jaar geleden startte met gidsen, leek het me een redelijk overzichtelijk leven; een paar dagen per week met het bootje erop uit, de gasten hun visje laten vangen en buiten de visuren een beetje marketing bedrijven om het bootje gevuld te houden. Dat lijkt simpel, en eerlijk gezegd was dat het in het begin ook.

We maken een sprong in de tijd naar nu, en niets is meer het zelfde. Met de jaren hebben we natuurlijk reuzensprongen gemaakt qua materieel, commitment en ook qua marktpositionering. En dat levert naast enorm veel energie en voldoening ook best wel wat hoofdbrekens op! Want aan de achterkant van het “mooie plaatje” gebeurt er van alles, en ik kan je verzekeren dat je echt een beetje gek moet zijn om dit vak (fulltime) uit te voeren(✔)! Rijk word je er immers niet van, en als het regent verdien je simpel gezegd niks..

Daarnaast is het ook gewoon zowel fysiek als mentaal loeihard werken. Altijd in weer en wind in het holst van de nacht de weg op, steeds weer andere mensen met verschillende karakters en verwachtingen aan boord en natuurlijk die vis die, dit seizoen nog veel meer dan het vorige, de kont graag tegen de krib gooit om onverklaarbare redenen.

Energie

Toch zul je me nooit horen klagen, want mán wat krijg ik een energie en enthousiasme van dit werk! Niet alleen het uitzoeken en uitvogelen van wat op dat moment werkt, de interactie met mijn gasten (die soms het hele arsenaal aan vloeken om de oren krijgen tijdens een gidsdag 🤣) tot het gewoon in de mooiste natuur zijn; ook alle randzaken maken dit leven tot één groot avontuur!

Zo vatte ik een paar weken geleden het plan op om mooie jerseys te laten ontwerpen en maken. Leuk stukje merchandise voor de gasten, en mooie werkkleding voor mezelf tijdens de aankomende zomer. In Nederland was ik snel uitgekeken, want niet leverbaar. De Amerikanen deden moeilijk over betalen zonder creditcard en verzenden naar het buitenland, dus uiteindelijk kwam ik in de binnenlanden van Pakistan uit! Via Facebook Messenger werden de onderhandelingen gevoerd, en om te betalen moest ik me in een schimmige Aziatische toko melden om letterlijk cash geld naar een volslagen vreemde te sturen.

Tot mijn eigen verbazing stond er echter nog geen week later een DHL-koerier voor de deur met een doos shirts, die werkelijk prachtig zijn geworden! Kijk maar eens!!

Panne

Doordat het varend materieel groter en geavanceerder is geworden in de loop der jaren, ligt ook de kans op panne steeds meer om de hoek. Met name de electronica aan boord is natuurlijk verfijnd en relatief kwetsbaar, zeker wanneer je er zoveel gebruik van maakt als ik!

Bijvoorbeeld de Ulterra, toch een beetje het technische pronkstuk aan boord van de Orka. Een geweldige elektromotor, en een uithangbord voor het niveau van professionaliteit dat ik wil uitstralen. Als het werkt..

Tijdens een prachtige visdag met vaste gast Robin gaf deze er de brui aan. Het inklappen wilde niet meer werken door een storing in de trimmotor van het systeem, waardoor ik op het water moest sleutelen om deze handmatig in te klappen via de noodprocedure. De dag erna begon ik dan ook first thing in the morning met het openschroeven van het apparaat, om alle mogelijke sensoren en contacten schoon te maken. Iets wat helaas geen witte rook opleverde..

Gelukkig had Marco tijd om er dezelfde dag nog naar te kijken, en terwijl ik dit schrijf hoop ik op goed nieuws vanuit Nieuwkoop. En als dat nieuws komt, spring ik gelijk in de auto om het apparaat op te halen en weer op de boot te schroeven. Want morgen staat er weer een serie gidsdagen op de rol.

Online gedoe

Zoals je inmiddels wel weet heb ik afgelopen jaar een enorme investering gedaan in mijn website en boekingssysteem, en zolang alles werkt zoals het moet is dat een geweldige verkoopmachine! Maar helaas liggen er altijd online bedreigingen op de loer..

Ineens werd mijn mailbox via het contactformulier (dat normaal vrijwel niemand nog gebruikt) overspoeld met vage berichten: Of ik nog viagrapillen nodig had (spoiler alert: Nee), of ik wilde investeren in crypto (ook nee) en nog veel meer gekkigheid. Het bleek dat mijn site het slachtoffer is geworden van malware door een oude, onveilige plugin, wat mijn webdesigner een volle zaterdag kostte om op te lossen (Dank Diana!). En die werken voor andere tarieven dan visgidsen 😉

Ik zou het ook nog kunnen hebben over de enorme zakelijke kans die me is aangeboden, en die ik na veel gesprekken met partner en goede vrienden heb laten schieten, omdat dat afbreuk zou doen aan mijn gidswerk (wat toch echt mijn passie boven alles is!). Ook mijn moeizame verhouding met de vrienden van Staatsbosbeheer is altijd voer voor sappige verhalen, maar je snapt mijn punt:

Het leven van een visgids is nooit saai. Echt nooit.. En ik zou het niet anders willen!

Goed weekend!