Frustrerend weertje
Het is nogal zinloos om te klagen over het weer (de grootste hobby van Nederland!), want dat trekt immers toch zijn eigen plan. Dus het klagen laten we maar achterwege. Feit is dat deze complete week (en waarschijnlijk de volgende ook) nogal is verpest door het onstuimige weer momenteel. En dat betekent in mijn geval schuiven in de agenda. Dus mailen, appen en bellen met de gasten die op de rol staan voor de komende dagen. Iets wat ik met mijn geautomatiseerde boekingssysteem juist heb proberen uit te faseren..
Afgelopen dinsdag was er even een -onverwachte- kleine pauze in alle wind en regen, die ik meteen heb aangegrepen om te proberen weer eens gericht op meerval te vissen op een kleiner water in de buurt. Ze waren nog steeds volop op de stekken aanwezig, maar in tegenstelling tot eerder vluchtten ze nu wanneer ik ze de shad presenteerde, of negeerden ze die compleet. Wellicht is de tijd aangebroken het eens met aasvis of wormen te proberen. Later in de middag trok de wind dermate aan dat ik eerder dan gepland de terugvaart moest inzetten. Maar ik was al dolblij dat ik er even op kon, want dat gaan we de komende dagen missen..
Incidenteel of structureel?
Het is het tweede jaar op rij dat er van een echte winterperiode niet echt meer sprake is. Kregen we vorig jaar in deze tijd nog een zeer korte vorst- en sneeuwperiode om onze oren; dit jaar moeten we het volledig zonder doen. En als ik de meteorologen mag geloven zal dit eerder structureel dan incidenteel zijn. Het roept tevens de vraag op of het visseizoen zoals we dat gewend zijn nog wel recht doet aan het doel daarvan.
Zo’n beetje begin februari begonnen we opeens massaal snoek te vangen op de extreem ondiepe paaiplekken. Hoewel dit voornamelijk kleinere mannetjes waren, kunnen we ervan uitgaan dat de grote dames ook op locatie waren. Want de zoektocht langs de taludranden, normaal de trekroute van de dames naar de ondieptes, leverde niks op. En aan het “oog” van mijn LiveScope ontgaat wat dat betreft niets! Maar na een aantal zeer vruchtbare dagen werpen op het ondiepe stokte de teller ineens abrupt. Voor mij een teken dat de snoek dus inmiddels volledig in de paai is geschoten, want dan hebben ze even wat anders aan het hoofd dan vreten..
Ook andere soorten
Niet alleen de snoek, maar ook de brasem is opeens verhuisd van plek. Lagen de scholen een week terug nog op diepte; ineens tref ik ze aan op 2-3 meter. Ook die soort is dus volop bezig met het verzorgen van nageslacht. Alleen de snoekbaars is een vreemde eend in de bijt op dit moment. Die waren letterlijk een tijdje onvindbaar in het gebied, wat bij mij het idee opriep dat ook die naar het ondiepe waren getrokken voor een amoureus intermezzo. Een paar koudere dagen op rij, en een verlaging van de watertemperatuur met twee graden, bracht de snoekbaars echter weer meteen terug naar de winterstekken. Opvallend was wel dat we alleen de grote vrouwtjes wisten te vangen. De mannetjes leken alsnog vertrokken te zijn.
Het doet de vraag rijzen of het zo langzamerhand niet eens tijd wordt om de wettelijke grenzen van het seizoen te heroverwegen. Is een gesloten tijd van twee maanden nog wel zinvol, zeker in een periode dat alle soorten dus blijkbaar de paai al achter de rug hebben? Voor wat betreft de hengelsport is de vraag stellen hem beantwoorden: Paaiende vis vreet niet, dus die laat zich toch niet vangen. Als kind zonder besef van gesloten tijden heb ik me in de paaitijd suf staan werpen op luidruchtig paaiende snoeken, en vroeg ik me maar af waarom ik maar niks gevangen kreeg..
Het probleem is dat onze gesloten tijd dezelfde is als die voor het beroep, en ik kan je uit eerste hand vertellen dat die heren momenteel dag en nacht aan de slag zijn om de paaiplekken leeg te trekken. En met een sleepnet ben je nu eenmaal niet afhankelijk van bijtlust.. Er is dus een extra belang voor de hengelsport om deze gesloten tijd, of in elk geval de periode daarvan ter discussie te stellen, want als we eerlijk zijn klopt het gewoon totaal niet meer met de werkelijkheid van een structureel veranderende situatie, waarin de paaitijd duidelijk opschuift naar een vroeger moment.
Ik hoop en verwacht dan ook dat dit vroeg of laat ter tafel zal komen in het overleg met de wetgever, zodat we in het ontluikende voorjaar voortaan niet meer worden gedwongen om ons heil in Zweden of Ierland te zoeken..
Gelukkig hebben we maart nog tot die tijd: Een periode die meestal garant staat voor geweldige vangsten op ondiep water! Wil jij dit ook ervaren, op de best toegeruste gidsboot met de nieuwste materialen? Boek dan hier jouw visdag in maart
Goed weekend!!
