Eindelijk weer op het water!
Ik schrijf dit blog aan de grenenhouten tafel van ons huisje in Zweden. Een tweede thuis ver van huis, want we komen al enige jaren elke mei naar ditzelfde huisje terug. Ik ken het dus van binnen en buiten, en om erheen te rijden hebben we Google Maps al lang niet meer nodig. Een heerlijke plek die voor mij altijd het einde van de gehate gesloten tijd markeert. Want mán, wat haat ik die!
Nu heb ik deze meimaand gelukkig nogal wat afleiding gehad. Eigenlijk veel teveel om me over die gesloten tijd überhaupt druk te maken. Want op 29 april stegen Cindy en ik op vanaf Maastricht om even de tijd voor elkaar te nemen op een heerlijke zonvakantie in Turkije. 10 mei landde ons vliegtuig weer s’avonds laat in Nederland, waarna ik na een kort nachtje letterlijk halsoverkop alles moest inpakken voor deze trip naar Zweden. Lekker bedrijvig maandje dus, want na thuiskomst volgt bijna gelijk de Predatortour!
Taai
Nu is het hier om eerlijk te zijn allesbehalve harken hoor.. De visserij is uitgesproken taai, en waar we de eerste dag nog zes snoeken wisten te vangen, waaronder een 1.04 voor Denny, was het vandaag echt een complete offday. Niet alleen werd er maar één snoek gevangen (die weliswaar exact de meter aantikte), maar ook had één van de andere boten motorpech, waardoor we die van het Vänern af konden slepen. Gelukkig was het eenmaal aan wal eenvoudig op te lossen. Daarnaast eiste het machtige Vänern ook nog een complete hengelset van me op. Je kunt betere dagen hebben zeg maar..
Toch hoor je me niet klagen. Want wat was het weer lekker om überhaupt alleen al met kunstaas te mogen góóien! En die eerste droge tik op je hengel na al die weken van inactiviteit is een ontlading van jewelste! Ik was bijna vergeten hoe het voelde. Bijna..
Op naar een nieuw seizoen!
We gaan ons hier de komende dagen ongetwijfeld nog prima vermaken met de Zweedse snoeken, en ik kijk ook weer enorm uit naar weer een spannende en uitdagende Predatortour! Gelukkig weer op de vertrouwde data, want de oktober-versies vond ik qua beleving toch wat minder. Een toernooi vissen is veel leuker in een jersey dan in een warmtepak wat mij betreft.. Ik kijk weer uit naar de krachtmeting met de beste roofvissers van Europa!
En daarna starten we GODZIJDANK het gidsen weer op! Want wat heb ik dat gemist die karige maanden zeg!
Weer een lange zomer mijn gasten op de beste stekken zetten, genieten van de inmiddels ontloken natuur en natuurlijk de echte, werpende zomervisserij: Mijn materieel en ik zijn er weer helemaal klaar voor (behalve die ene verzopen hengel op de bodem van het Vänern dan..), en ik heb er weer enorm veel zin in!
Kom je ook mee tijdens de magische seizoensopening?
Fijne avond!
