Wat een teleurstelling!
Het is alweer enige tijd geleden dat ik een blog heb kunnen produceren. Aangezien ik voor Beet nogal wat tekst moet opleveren elke maand, schiet het eigen blog er soms bij in. Ik weet het: Niet goed, maar als ik heel eerlijk ben was er ook niet zoveel om over te schrijven. De gidsdagen lopen aardig door, en we vangen ons visje. Maar als ik eerlijk ben: Het zijn geen formaten om de krant voor te bellen. Dit hele seizoen is knettertaai, en dan kies je er al snel voor om maar te gaan dropshotten in plaats van met 25 centimeter pelagic shads aan de gang te gaan. Wat roofvis betreft is dit van begin tot eind een uitermate teleurstellend seizoen geweest. Ik kan er niks anders van maken. Er is echter wel één uitzondering, en dat is de meerval. Dit seizoen heb ik eindelijk de vinger achter deze aparte visserij kunnen krijgen, na veel eerdere teleurstellende jaren. En dat resulteert in vertrouwen en vangsten. Ik zou inmiddels bijna vangstgarantie op meerval kunnen geven. Bijna. Ook mijn gast van afgelopen week mocht dat in de praktijk ervaren. Harde noordoostenwind weerhield ons er niet van de rivierplassen op te zoeken, en het zoeken loonde zich! Want waar de gast enige uren terug de aanbeet van een 120-130 visje missloeg, kreeg hij daarna de kans van zijn leven!
U96
Want tegen het einde van de dag toonde zich op het scherm een ware U-boot. Heel, maar dan ook heel dik over de twee meter, en geflankeerd door twee ‘kleinere’ exemplaren die evengoed nog zo’n 160 centimeter maten. De grootste meerval van de plas, haarscherp op het scherm van de Livescope. Een kans die weinigen krijgen in hun leven. De shad schoot naar het kraakheldere signaal, en nog geen seconde daarna verraadde een harde snok op de hengel dat die niet onopgemerkt was gebleven! De gast sloeg de vis perfect aan, en een bizar gevecht begon. Meters en meters lijn werden van de potdicht afgestelde ABU Revo Beast 61 afgetrokken, en een onstopbare run naar de bodem werd ingezet. Gelukkig had de gast al eerder meerval gevangen, dus hij wist wat hij kon verwachten. En daarom had ik de moed om de camera te pakken, en de foto aan de kop van dit artikel te maken. Een enorme fout van mijn kant.. Want wat ik had móeten doen, was de gast door de dril heenpraten. Dit was geen normale meerval, maar een monster uit de absolute buitencategorie. 220, 230, misschien groter? Het had zomaar gekund. Lang verhaal kort: Terwijl ik bovengenoemde foto maakte, perste de monstermeerval er nog een run uit, waarop de hengel -die in een te scherpe hoek stond- het met een luide knal begaf. Weg bootrecord..
Ziek van
Je snapt dat ik er de uren na afloop ziek van was, want dit verhaal kent geen winnaars. De gast is een illusie armer, de vis een dikdradige dreg in de bek rijker, en ik? Ik zal de komende nachten nog wel zwetend wakker worden. Het was voor alle partijen -inclusief de vis- beter geweest als alles gewoon goed gegaan was. Kortom: Lesje geleerd. Ik weet dat Julie mijn YouTube-video’s leuk vinden, maar bij een grote vis moet het koppie erbij, en de camera’s weg. My bad. Gelukkig is de nieuwe meervalhengel inmiddels gearriveerd, dus we kunnen weer verder met de jacht op de grootste vissen van Europa. Big Game in eigen land! Een uitdaging waarop ik me als visgids én als roofvisser inmiddels volledig op heb gestort!
We hebben nog een kleine vier weken tot dit seizoen sluit, en die zijn behoorlijk goedgevuld met gidsdagen op de ‘gewone’ roofvis. Daarna begint de gesloten tijd. Een periode waar ik normaal als een berg tegenop zie, maar waar ik nu naar uitkijk! Geen extreme drukte meer op het water, maar rust en stilte op de stekken. We hebben inmiddels weer 250 dauwpieren in de ijskast liggen, dus het meervalseizoen wordt na deze maand echt geopend!
Ga je mee op jacht naar onze grootste roofvis? Veel vaste gasten gingen je al voor, en kunnen inmiddels de vis van hun leven bijschrijven!
Boek hier jouw dag op jacht naar monsters!
Goed weekend!
