Volop variatie deze week
Het was deze week even een bijzondere week. We zitten met Beet Magazine tegen de deadline voor Beet nummer 9 aan, dus er wordt heel wat heen en weer gemaild en opgeleverd. Erg hectisch, maar ook erg leuk! En aangezien er ook nog een video van mijn avontuur met de beloegasteuren moet worden opgeleverd, heb ik deze week dus meer tijd achter de laptop dan op het water doorgebracht. Gelukkig zit ik op het moment dat jullie dit lezen met vismaat William op onze grootste rivier om eens te kijken of de grote meervallen nog op hun plak liggen. Het zal er om hangen of ze al richting hun overwinteringsplekken zijn getrokken (waar het helaas verboden toegang voor visboten is..), maar als je het niet probeert weet je het niet.
Nu is het sowieso een tijd van veranderende omstandigheden. Eergisteren was ik met vaste gasten Hans en Mario weer een dagje op pad, en het ontvouwde zich als een werkelijk nageltaaie dag! De meervallen lagen bij het ochtendgloren al stijf tegen de bodem op twintig meter diepte, en negeerden onze aasjes compleet, De snoekbaarzen zijn inmiddels wel op de winterstekken aanwezig, maar weigerden onze shads continu, en zelfs de snoeken hebben we op één na ook niet kunnen verleiden. Gelukkig kwam op de valreep nog bovenstaand fraai exemplaar aan boord.
Kritische waarden
Maar het is duidelijk te merken dat de watertemperatuur nu onder de kritische waarden aan het dalen is. Alle vis is nu volop op drift, en dat werd ook wel eens tijd. Het is nu half november, en waar we vorig jaar al begin oktober een geweldige periode beleefden, met dikke snoeken en baarzen, lijkt het er nu op dat deze periode pas de komende tijd ingaat. Het is tot nu toe een hele rare winter, met nog volop plantenbedden op het ondiepe en futen en zwanen met kuikens op het water. Ook alle wilgen in het gebied staan nog volop in blad. Het zijn situaties waaraan we ons denk aan zullen moeten gaan aanpassen de komende jaren.
Desalniettemin denk ik echt dat dit de stilte voor de storm is, en dat er mooie tijden op aanbreken staan nu. De grens van tien graden watertemperatuur komt nu snel in zicht, en vaak is dat toch de trigger om te gaan vreten dat het een lieve lust is. In afwachting van dat moment zorg ik in elk geval de vinger aan de pols te houden door zoveel mogelijk tijd op het water door te brengen de komende tijd. De tijd komt eraan voor de echte diehards, terwijl de mooiweervissers langzaam uit beeld beginnen te verdwijnen. En dat is prima. Want het gebied is afgelopen zomer echt compleet platgevist door hordes nieuwe aanwas op het water. Nu is het weer tijd om moederziel alleen door het gebied te varen, en alle goede stekken voor onszelf te hebben. Ik kijk dan ook enorm uit naar de komende maanden tot de seizoenssluiting!
Ook genieten van een verstilde Biesbosch, waar roofvogels boven je hoofd cirkelen en dikke vissen aan boord komen? Boek dan hier jouw visdag!
Goed weekend!
