Het zit niet mee
Langzaam tellen we de dagen af naar het einde van het roofvisseizoen. En de harde wind gooit momenteel helaas dermate veel roet in het eten dat er veel te weinig kan worden gevist die laatste dagen. Want dat is het nadeel aan pelagisch vissen: Het is de meest windgevoelige manier van vissen. Afgelopen maandag deden William en ik nog een poging, maar al snel bliezen we van de plas af. Uiteindelijk wist ik zelf nog een dikke tachtiger snoekbaars te vangen die ochtend, maar daarna viel er gewoon niet meer te vissen. En de dagen daarna was het helaas niet veel beter.. Windkracht vijf heeft me de rest van de week van het water gehouden, en de enige dag dat er (iets) minder wind wordt voorspeld is uitgerekend zondag. De dag waarop ik eigenlijk helemaal niet wil vissen vanwege de drukte op het water dan. Maar we kunnen niet anders als we nog met de shad willen vissen deze week. Dat wordt dus achterlijk vroeg de wekker zetten en in het holst van de nacht op pad om de massa voor te zijn.
Mooi project
Gelukkig heb ik me deze week niet hoeven vervelen, want er lag weer genoeg werk voor Beet. Waaronder de voorbereidingen op een supergave opdracht van dat magazine: In mei mag ik voor Beet Magazine op persreis naar de seizoensopening in Minnesota, USA! Tijdens deze reis interview ik onder meer de gouverneur van de staat, ga ik vissen met native Americans op hun oorspronkelijke manier en zal ik onder begeleiding van Amerikaanse visgidscollega’s zelf gaan vissen op largemouth bass, snoek, walleye (de Amerikaanse snoekbaars) en bluegill. En uiteraard zal ik van al die activiteiten uitgebreid verslag doen in de komende edities van Beet. Dus mocht je twijfelen of je jezelf nou toch niet eens zou moeten abonneren: Gewoon doen! Om naar de USA te mogen reizen is er nogal wat voorbereiding nodig. Zo heb ik net een creditcard aangevraagd (die heb je daar letterlijk voor alles nodig), en moet in mijn ESTA invullen om het land in te mogen. Een behoorlijke vragenlijst waarin je complete doopceel wordt gelicht. Kortom: Een supergaaf project, maar wel even een drukke voorbereiding.
Maar nu nog even knallen
Ondanks de mooie vooruitzichten is het nu nog even zaak om maximaal tijd op het water mee te pakken. Ondanks dat ik in de gesloten tijd gewoon kan doorvissen op mijn favoriete meervallen met wormen, geniet ik eerlijk gezegd toch het meest van het vissen met de shad. De kiezelharde aanbeten die je op de shad krijgt zijn gewoon zooooo verslavend! Alsof iemand van drie hoog een zak aardappelen op je hengeltop gooit zeg ik altijd maar. Dan zijn die knabbelbeetjes aan de dauwpieren maar behelpen. Tijdens een gezamenlijke visdag met mijn collega Goran Krnjic liet hij me echter een montage zien waarmee je de pieren ‘als een shad’ kunt vissen. Die montage heb ik inmiddels nagebouwd, en ik ben heel benieuwd of die ook die loeiharde dreunen gaat opleveren die je aan de Monster Slug krijgt. We gaan het snel zien, want ik ga deze gesloten tijd alles op alles zetten om dat gehate bootrecord van 2.03 meter van een jaar of zes geleden uit de boeken te krijgen. Dat staat me echt al veel te lang! En een voordeel aan de gesloten tijd is dan wel dat de drukte op het water weer wat minder is. Kortom: Heel wat uurtjes gaan in vriend snorrie gestoken worden de komende tijd.
Pelagic Rivermonsters
En precies rondom deze soort heb ik dan ook mijn nieuwe arrangement opgezet: Pelagic Rivermonsters. In dit arrangement gaan we niet op zoek naar zoveel mogelijk soorten en aantallen, maar gaan we met de sonar op zoek naar de grootste vissen van het water. Meervallen, maar ook XL-snoekbaars en dito snoeken hangen graag op half water, en met de sonar zoeken we deze al varend op de benzinemotor op om ze gericht aan te prikken. En dit arrangement is dus ook in de gesloten tijd te boeken. De shad wordt dan alleen vervangen door de pierenmontage. Inmiddels heb ik een tiental testdagen gehouden, en slechts op twee van die dagen kwam géén meerval aan boord (de ene dag omdat de gast helaas twee vissen missloeg, de andere dag brak de hengel onder het geweld van een dikke tweemetervis). We hebben het spelletje inmiddels dus wel aardig in de vingers. Ben jij niet bang om uren te jagen op de vis van je leven, en accepteer je het feit dat ik hierbij geen enkele vangstgarantie geef? Dan is dit een avontuur wat je niet wilt missen!
Goed weekend!
