IJsbreken
Terwijl ik in het pikkedonker arriveer bij de helling moet ik mezelf even in de ogen wrijven. Is de rivier nou werkelijk dichtgevroren? Met de schepnetsteel prik ik in het ijs op de helling, wat gelukkig flinterdun blijkt. We wagen het er dus op. Het eerste stukje, langs een dorpje moet ik even ijsbreken. Daarna kom ik gelukkig in de vaarroute van de vrachtschepen, die dit klusje een stuk makkelijker klaren. Weliswaar vrij vaarwater, maar wel vol met ijsschotsen. Rustig aan naar de rivierplas waar ik van plan was de snorren te belagen dus. Een stuk van zo’n tien kilometer varen in de snijdende kou. En achteraf voor de kat z’n viool..
Naar de kachel
Bij aankomst op de rivierplas blijkt zelfs deze compleet dichtgevroren te zijn, en dat terwijl het daar toch een meter of twintig diep is. Ook blijkt het ijs er nog een flink stuk dikker dan het stukje bij de helling, dus stukvaren is geen optie. Het dropt ook niet zo heel lekker tussen de ijsschotsen in vermoed ik. Kortom: Onverrichter zake mocht ik de ijskoude tien kilometer terugweg aanvangen. Gelukkig zonder schade aan het varend materieel trek ik de boot weer op de trailer, en zet de boel weer vast met verkleumde handen. Op naar de kachel, want voorlopig hebben we ijsvrij.
Een apart jaar..
Terugkijkend op het afgelopen jaar kom ik tot de conclusie dat er nogal wat veranderd is in “mijn” rivierengebied. De eerste maanden van dit jaar tot de seizoenssluiting waren qua visserij over het algemeen gewoon goed te noemen. Dikke rolmopsen van snoeken en grote snoekbaarzen vielen veelvuldig ten prooi aan de op halfwater aangeboden shads van de gasten en mezelf. Maar na de gesloten tijd was ineens alles anders! Eigenlijk was alleen de openingsdag echt goed te noemen: Tijdens het voorvissen voor de Predatortour die dag kwamen er bij Joris en mij twee dikke snoeken en een dozijn grove baarzen aan boord. En daarna kakte het behoorlijk snel in met de vangsten. Gelukkig liep het de eerste tijd nog goed genoeg door om een goed toernooi te vissen, maar het werd geen moment in het seizoen meer zoals op de eerste dag. Waar het aan ligt? Geen idee. Er wordt van alles geroepen: Teveel sportvissers, beroepsvisserij, hoge watertemperaturen. Ik weet het niet. Het enige dat ik zie is dat de vangsten structureel matig waren dit seizoen tot dusverre.
Meerval
Een uitzondering daarop waren echter de meervallen. Waar de snoek, snoekbaars en baars het vaak lieten afweten, kan ik eigenlijk helemaal niet klagen over de meervalvangsten. Bijna elke sessie kwam er wel minimaal een exemplaar kortstondig aan boord, en ik heb dit seizoen ook enorm veel geleerd over deze visserij qua stekkeuze en vistechniek. Daar ben ik enorm blij mee, want voor mij is de meerval toch wel de sportvis van de toekomst. Groter en sterker dan alle andere soorten, relatief moeilijk te vangen en het feit dat er in de gesloten tijd op kan worden doorgevist is ook een prettige bijkomstigheid. Inmiddels richt ik me als visgids eigenlijk steeds meer op die soort, omdat ik denk dat de vraag hiernaar steeds sterker zal gaan groeien in de toekomst.
Wat het rijdend en varend materieel betreft was dit jaar een absoluut rampjaar. Niet alleen kon ik de vorige trekauto volledig afschrijven, maar ook de ‘nieuwe’ had meteen alweer een peperdure reparatie op de rol staan. Daarnaast kon ik een trailer vervangen, een Minn Kota Ulterra afschrijven en ook stopte de dure transducer van de LiveScope ermee. En dat waren nog de grotere kostenposten.. De kleine zijn al helemaal niet te tellen. Kapotte stuurkabels, Haperende websites en gebroken hengels: Het kwam allemaal voorbij, en allemaal op momenten dat het net niet uitkwam..
Op naar een nieuw jaar
Tot aan de jaarwisseling mag ik nog een handjevol gidsdagen verzorgen, en gaat het werk voor Beet ook gewoon door. Maar het is nu even tijd voor bezinning, en op het smeden van plannen voor het komende jaar. Want er zullen dingen anders moeten om dit werk te kunnen blijven doen. Dit is dus even mijn laatste blog voor dit jaar, en in januari pikken we het weer eens op.
Rest me voor nu niets anders dan jou en de jouwen mooie kerstdagen te wensen, en een visrijk en gezond 2023! En mocht je in het nieuwe jaar zin hebben in een spannende en perfect verzorgde visdag weet je me te vinden.
Goed weekend en fijne feestdagen!
