Eindelijk gebeurt er weer wat..
Betere tijden
In mijn blog van vorige week gaf ik het al aan, en ook andere vissers hoorde ik erover: Het was een zware junimaand qua visserij.. Het ijskoude voorjaar, gevolgd door een stevige hittegolf gooide de viswateren flink overhoop qua watertemperaturen en algenbloei. Dat dit resulteerde in een taaie visserij is geen wonder, maar ook iets waar de gasten natuurlijk geen boodschap aan hebben. Er moet gewoon vis worden gevangen, want daar komen ze voor. Gelukkig is dat ons, ondanks de extreem moeilijke omstandigheden altijd gelukt. Maar wél door echt alle registers open te trekken qua technieken en stekkeuze. We hebben wat benzine opgestookt de afgelopen weken!
Maar deze week is alles gelukkig weer anders, hoewel nog steeds niet op het “oude” niveau van vorig jaar. Bewezen stekken en technieken leveren weer “voorspelbare” vangsten op, waardoor een fatsoenlijke planning van de gidsdagen aan de hand van getij en windrichting weer mogelijk wordt. Een pak van mijn hart..
Twee is beter dan één
Het begon met de snoekbaars, die zich na weken van inactiviteit en incidentele vangsten op zeer ondiep water weer liet vangen op de vertrouwde stekken in de Biesbosch. En ook op de oorspronkelijke “uitwijklocatie”, waarvan iedereen inmiddels wel weet dat het de Veluwerandmeren (met name Gooimeer en Eemmeer) betreft, kwamen er na een taaie periode weer grote snoeken aan boord.
De randmeren zijn in elk opzicht totaal tegenovergesteld aan de Biesbosch en benedenrivieren. Hier is vrijwel altijd sprake van kristalhelder water, en hebben we niet te maken met getij en afvoer. Ook de visserij an sich is hier compleet anders dan de extreem gevarieerde visserij in de delta: Hier vissen we uitsluitend werpend met groot kunstaas op eveneens grote snoek in lange drifts langs de taludranden. Om de armpjes soms even rust te gunnen wordt er tussendoor wel een uurtje getrold, maar de nadruk ligt echt op het werpend vissen.
Het enige nadeel op deze locatie is echter de onvoorspelbaarheid van vriend Esox. Waar we in de Biesbosch de aandacht kunnen verleggen naar snoekbaars en baars, zijn we op de randmeren afhankelijk van korte bijtmomenten verdeeld over de dag. Maar inmiddels heb ik geleerd dat die bijtmomenten, hoe taai de dag ook verloopt altijd komen op een gegeven moment. Een visserij voor doorzetters dus, want het devies is blijven gooien tot je een ons weegt.
Het is de gasten en mij dermate goed bevallen dat we de randmeren dus tot een volwaardig arrangement hebben gebombardeerd, wat de naam Visgids Biesbosch een beetje beperkt maakt. Aangezien ik op termijn toch de transitie naar ons UFX-concept wil maken, laten we het maar lekker zo..
Alleen nog maar beter
Mijn verwachting is dat de visserij in mijn beide werkgebieden de komende tijd alleen nog maar beter zal gaan worden na de initiële valse start. Natuurlijk kan een flinke hittegolf de boel nog even frustreren, maar dat calculeer je als visgids toch al in in de planning. Voorlopig toont deze zomer zich echter van zijn beste kant (hoewel de fanatieke strandganger dat vast niet met me eens is..) om een goede visserij mogelijk te maken.
Terwijl de agenda voor juli en augustus lekker stampvol zit, kijken we alweer voorzichtig uit naar de vaak prachtige maanden september en oktober. Dit zijn zowel in de Biesbosch als op de randmeren toch altijd de maanden van de uitzonderlijk goede vangsten, en ik ben echt enorm benieuwd hoe dit na deze wisselvallige zomer gaat ontwikkelen!
Wat ik in mijn aanvankelijke euforie over het koude voorjaar wél heb afgeleerd is om hier enige verwachting aan te koppelen. We gaan het meemaken..
Wil jij dit met mij samen ook meemaken? Boek dan hier jouw visdag in het najaar!
Goed weekend!
