De beste wensen!
Met het eerste blog van 2022 neem ik allereerst de gelegenheid om jou het allerbeste te wensen voor dit jaar, zowel op het water, als op het droge! We leven nog steeds in rare tijden, dus het jaar begint net zo dystopisch als dat het vorige is geëindigd: Met die rare mondkapjes en in een lockdown. Om eerlijk te zijn ben ik gestopt me er nog druk over te maken, want de beweegredenen van “onze” overheid zijn letterlijk onnavolgbaar. Maar ondanks dat het min of meer mijn levensmissie is om zo min mogelijk met die overheid te maken te hebben, heb ik gisteren toch maar mijn boosterprik gehaald. Het kost toch niks zullen we maar zeggen..
Interessanter is om vooruit te blikken op de visserij van de komende tijd. En tot nu toe lijkt het erop dat januari een voortzetting van de taaie boel in november en december wordt. Naast dat de waterstanden in de rivieren flink aan het stijgen zijn, laat ook de tweewekelijkse weersvoorspelling alleen maar instabiliteit zien. De windrichting doet denken aan een draaimolen op de kermis, de temperatuur golft harder op en neer dan de buggy’s in de Dakar rally en ook de luchtdruk verschilt per dag. Het is vistechnisch gezien een weinig veelbelovend verhaal wat de riviervisserij betreft.
Incidenteel of structureel?
In de vijf jaar die ik inmiddels vrijwel dagelijks in de Biesbosch actief ben, heb ik de wintervisserij zo’n beetje de laatste twee jaar enorm zien veranderen. De eerste drie jaar was de aanpak redelijk helder: Ergens eind november plofte de aasvis de diepe gaten in het gebied in, en de roofvis volgde vrijwel meteen. De weken daarvoor waren er al grote scholen vis te vinden op de trekroutes naar die diepere delen, en wanneer je die had gevonden, was het prijs: Verticaalhengeltjes uit de kist, shads van een centimeter of vijftien aan een 20-grams loodkop en huppelen maar. De gasten werden beloond met harde aanbeten van de roofvissen die in en rond de school aasvis lagen.
Maar waar is die aasvis nu? Zowel de trekroutes als de winterstekken zijn vrijwel leeg, en niemand weet waar ze zitten. Witvissers in de havens winnen hun wedstrijden met het vangen van grondels, want de dikke voorns zijn absent. En ondanks dat ik in die jaren een reuzenslag heb geslagen qua elektronica aan boord, weet ook ik ze niet te vinden. Niet op de rivier, niet op het wijd en ook niet in de Biesbosch zelf, met uitzondering van her en der een klein schooltje brasems. De roofvis is wél op de stekken te vinden, weliswaar in kleinere hoeveelheden dan eerder, maar toch. Deze is echter bijzonder apathisch. Werpend vissen levert vrijwel niets op, en de enige manier om nog wat te vangen is het pelagisch aanbieden van grote shads van zo’n 25 centimeter.
Verrassingen
Maar soms worden we verrast door vangsten die we niet zagen aankomen: Trollend gevangen snoekbaarzen op 1.5 meter water, brasem die aan een verticaal aangeboden shad wordt gevangen “in het bekkie” en andere rariteiten. Er is eigenlijk geen goede strategie te maken aan de start van de dag, en het is zaak om continu te blijven experimenteren. Daarnaast merk ik dat je een stek momenteel zeer snel kapotvist. Waar je de eerste driften nog interesse en aanbeten van rovers krijgt, valt dat al snel helemaal stil, waardoor je wordt gedwongen een andere stek met nieuwe vissen te zoeken. En met de dagelijkse windkracht 4/5 uit (meestal) het zuidwesten met de huidige lage temperaturen is dat geen pretje..
Gelukkig vangen we elke dag wel wat vis, maar het is voor mijn gasten ook niet echt een pretje om een hele dag te zitten blauwbekken voor een paar visjes. Want ondanks dat ik nog meer mijn stinkende best doe om het maximale resultaat uit een dag te halen dan ooit, is dat momenteel wel de realiteit. Wat een contrast met de absolute topmaanden die september en oktober waren! Toen kon ik bijna “metergarantie” geven, want er kwam bijna elke dag wel een snoek van dat formaat aan boord. Vergezeld door vele kleinere soortgenoten en andere rovers. Dat is nu allesbehalve het geval, en ondanks dat ik graag ook in deze tijd word geboekt, is dat wel het eerlijke verhaal naar mijn gasten.
Het laat in elk geval de vraag rijzen of deze twee winters (want de vorige liet hetzelfde beeld zien) het nieuwe normaal zijn. In dat geval ga ik me waarschijnlijk toch beraden op een aanvullende activiteit voor de wintermaanden, en beperk ik het gidsen tot de productievere jaargetijden. Het moet immers wel leuk blijven..
Goed weekend!
