Een einde aan een zware periode
De afgelopen twee weken waren een periode waarin ik me behoorlijk de tanden stuk heb gebeten op de visserij. Het was gewoon echt enorm taai, en wat we ook probeerden: Aanbeten waren zeldzamer dan zonnig weer in november.. De vis (zowel de aasvis als de achtervolgende rovers) was duidelijk aan het trekken van zomer- naar winterstekken. En hierdoor dus lastig te vinden. De roofvis die we wél wisten te vinden was extreem passief, waardoor ze enorm moeilijk waren te verleiden de shads te pakken.
Ook het toepassen van dode aasvissen bracht geen soelaas. Deze werden net zo hard geweigerd als de pelagic-shads, dus ook dat was geen gamechanger. De ondieptes, die de afgelopen maanden nog volop vis opleverden bleken leeg, terwijl ook de typische winterstekken nog niet bepaald druk met vis waren. Het was dus afzien, en helaas moet ik twee boekingen laten terugkomen omdat de resultaten gewoon echt waardeloos waren. Maar dat doe ik natuurlijk met liefde, want liever dat dan een deuk in mijn reputatie door teleurgestelde gasten..
Maar de afgelopen week liet -gelukkig!- een ander beeld zien. Ineens ploften de kuilen in het gebied nokvol met aasvis, die blijkbaar niet ver weg was de afgelopen tijd, en de rovers volgden. De vangsten krabbelden weer op, net als het zelfvertrouwen.. We zijn van de ene dag op de andere midden in de wintervisserij beland, en die ligt me eigenlijk altijd prima!
De LiveScope mag weer uit
Dit is weer het moment dat de LiveScope-transducer, die de afgelopen acht maanden ingeklapt heeft gezeten, weer te water gaat, en mijn gasten en ik weer de spanning van naar het aas stijgende rovers gaan ervaren. Altijd een mooi gezicht om een snoek of snoekbaars zich door duizenden aasvissen recht op het aas te zien bewegen, en ik kan echt niet bevatten dat zo’n roofvis in staat is om in al dat aanbod precies jouw kunstaas te onderscheiden!
Daarnaast begint ook de actieve werpende visserij met shadjes weer resultaten op te leveren, wat een mooie afwisseling is met het wat passievere verticale en pelagic vissen. Het lijkt er dus op dat de vis wat meer gaat vreten. En dat mag ook wel, want ik vind de snoek momenteel erg mager voor de tijd van het jaar. We hebben nog maar één vis gevangen die zich al wel flink tegoed had gedaan aan het ruime aanbod aan prooi.
De buikjes vol
Maar we staan nu wel op het kantelpunt van een periode van vraatzucht, waar de vissen de broodnodige vetreserves voor een wellicht koude winter gaan opbouwen. De watertemperatuur is inmiddels naar acht graden gekukeld in de Biesbosch, dus dat is ook niets te vroeg!
Momenteel heeft de roofvis nog erg de voorkeur voor shads, dus we kunnen het gesleep met de vieze vissies gelukkig nog even uitstellen.. Maar als het nodig is trekken we natuurlijk de vriezer weer leeg de komende tijd. Het is immers elke keer weer afwachten welke uitdagingen die rotzakken onder water me weer voor de voeten gooien op de gidsdagen..
Ook eens mee om te ervaren hoe spannend het is om een grote vis op het scherm naar je aas te zien stijgen? Plan dan hier jouw visdag in!
Goed weekend!
