Even uitpuffen na een extreem drukke juni
Leerzame dagen
Zoals in mijn vorige blog al vermeld, zijn we al vroeg in het seizoen de Biesbosch uitgejaagd, en hebben we de afgelopen drie weken vooral op de Veluwerandmeren doorgebracht met de gasten. Inmiddels hebben we alle gidsdagen voor juni verzorgd, en wat rest zijn prachtige herinneringen aan mooie visdagen! Want wat hebben we lopen rauzen de afgelopen weken zeg!
Het leuke aan de Randmeren is dat je met veel minder verschillende technieken toe kan, en dus vol focus kan inzetten op die ene grote snoek die daar ergens tussen het groen ligt verscholen. Dat scheelt ook enorm veel uitlegwerk op een dag met minder ervaren gasten, dus meer effectieve vistijd. Ook het fysieke aspect speelde op dit strijdtoneel een veel grotere rol: De hele dag staand werpen met grote lappen rubber is echt een aanslag op je arm- rug- en beenspieren, dus de naam Hardcore Pike Fishing voor dit arrangement is zéér gepast!
Inzichten uit de praktijk
Nu we even een paar dagen hebben vrijgepland om wat reparaties, onderhoud en aanvullingen op het kunstaas-arsenaal te doen, bezinken langzaam de inzichten die we met de gasten in de harde praktijk hebben opgedaan. Want ik was als gids een beetje gewend geraakt aan de variatie in technieken en doelsoorten die ik in de Biesbosch gewend ben. En volledig gericht op (grote) snoek vissen blijkt toch weer een heel ander spelletje!
Zo bleek het bijvoorbeeld nuttig om niet al teveel te verkassen. Waar we in de Biesbosch vaak meer aan het snelvaren dan effectief aan het vissen zijn om actieve vis te vinden, bleek dit op de Randmeren juist contraproductief. Want eenmaal vis gevonden, weet je dat ze er sowieso wel liggen. Alleen bijten is soms een ander verhaal. Kon je de ene dag gewoon niets fout doen, en kreeg je actie op actie op actie, stond je de dag erop uren te gooien zonder resultaat. Maar gelukkig kwam er in de momenten dat de twijfel begon toe te slaan altijd wel een teken van leven dat je weer op scherp zette: Een (meestal gigantische) snoek, die onverrichter zake achter je kunstaas aanzwom, en zo verraadde dat de vis wel degelijk op de stekken aanwezig was.
Kop naar beneden
Het was dus een kwestie van kop naar beneden, en gooien tot de armen verzuren. Want dat bijtmoment kwam er. Elke dag weer opnieuw, en steeds op volstrekt willekeurige tijdstippen. Was het de ene dag vroeg in de ochtend prijs, moest je de andere dag tot laat in de middag wachten tot er wat gebeurde. Want de vis stond het grootste deel van de dag vaak gewoon “uit”. En dat is wennen voor iemand die vooral veel op snoekbaars heeft gevist. Snoekbaars kun je, als je ze maar lang genoeg treitert, altijd wel tot een aanbeet verleiden. Met snoek ligt dat echt anders!
Ook leerden we dat wegvallende wind ook wegvallende bijtlust betekent in de praktijk. Een bijzonder fenomeen, maar een waarheid als een koe. En met het nogal instabiele weer van de afgelopen weken was dat nog wel eens een issue.. Gelukkig hebben we geen enkele dag een blank hoeven noteren, maar we moesten er soms wel keihard voor werken! De beloning voor dat harde werken kwam in de vorm van mooie snoeken, want het gemiddelde formaat op de Randmeren is toch wel flink groter dan in de Biesbosch!
Mooie aanvulling op het portfolio
Kortom, het waren leuke, spannende maar ook leerzame weken. Met mooie vangsten, blije gezichten en veel lol aan boord. Het hardcore-snoekvissen heeft me in die tijd volledig te pakken gekregen, eigenlijk tijdens onze week in Zweden aan het eind van de gesloten tijd al, dus we hebben er een mooie aanvulling op het portfolio bij!
Nu gaan we ons opmaken voor de race van Max, de achtste finale van Oranje, en morgen ben ik zelf te gast bij Arjen aan boord. Hartstikke leuk om last minute op te mogen stappen!
Maak er weer een mooie week van, en tot op het water!
PS: Ook ervaren hoe gericht vissen op grote snoek in zijn werk gaat? Boek hier jouw dag!
