We kunnen hier de tanden op stukbijten!
Alles uit de kast
Komende maart is het alweer vier jaar geleden dat ik als visgids verhuisde van het Betuwse rivierengebied naar mijn nieuwe uitdaging, de Biesbosch. In die vier jaar mocht ik enorm veel gasten aan boord verwelkomen, waarvan er velen vaste gasten zijn geworden. Vaak zijn dit in de loop der jaren ook vrienden geworden, en één van die gasten die ik tevens als vriend beschouw kwam afgelopen maandag weer een dagje aan boord.
Momenteel gaat hij privé door een loodzware periode, dus ik was nóg gemotiveerder dan anders om hem en zijn maat even de ellende te laten vergeten, en ze een topdag te bezorgen met mooie vangsten. Met de loeitaaie visserij van afgelopen week in het achterhoofd heb ik de dag ervoor de weersvoorspelling, windverwachting en natuurlijk de getijdentabellen bestudeerd, om zo het perfecte plan voor de omstandigheden die dag te maken.
Ongekend
Helaas gebeurde er die dag iets, ondanks die goede planning, wat me in de afgelopen vier jaar letterlijk nog geen één gidsdag is overkomen: We kwamen aan het eind van de dag zonder vangst het water af! Slechts één snoekbaars liet zich kortstondig haken, maar loste tijdens de dril. Verder werden er in de loop van de dag nog een aantal flauwe aanbeten gemist. Maar er kwam niets in de boot. Ongekend..
De gidsdag erna, met ditmaal nieuwe gasten herhaalde dit proces zich, met daarbij de aantekening dat er wel wat meer aanbeten te noteren waren. Hiervan werd er echter geen één verzilverd. Blank nummer twee op rij, en een enorme deuk in mijn ego!
Uiteraard komen de gasten van deze dagen binnenkort kosteloos terug, want ik weiger te worden betaald voor een blank. Eer te na. Maar er blijkt natuurlijk wél werk aan de winkel te zijn voor me! En dus werd een oefensessie ingepland, waarbij ik zelf een aantal hypothesen in de praktijk kon brengen, om zo weer een plan te hebben voor deze vreemde tijden. Marc-Jan van Botenverhuur de Biesbosch In stapte ook gezellig op, en zo konden we gelijk weer even bijkletsen in deze rare tijden. En natuurlijk is zo’n dagje voor MJ ook weer handig om uitleg aan zijn huurders te kunnen geven over de visserij.
Fireball
Die dag koos ik voor het vissen met de fireball met dood aas, aangezien ik bij mijn contacten op de socials mooie vangsten daarmee voorbij zag komen de laatste tijd. Tijdens de laatste gidsdagen hadden we al een enorme hoeveelheid aasvis in het gebied gelokaliseerd, en uit die massa ook al een dikke metersnoek weten te vangen. Daar moest het vandaag dus gebeuren!
Naast de handhengels werd er ook een zware hengel met XXL-voorn in de bundel van de LiveScope gehangen, waardoor zowel deze vis op half water als mijn aan de handhengel geviste voorn bij de bodem goed in beeld waren. MJ moest het puur op gevoel doen. Dat dat voor de vangsten niet zoveel uitmaakt, bleek al snel: Ineens zat MJ met een tot aan het handvat gekromde hengel in zijn handen, met aan het andere eind van de lijn een vis die niet van de bodem af te tillen was!
Helaas viel ineens de spanning van de lijn, en kwam er tot onze verbijstering een lege fireball boven water.. Damn!
Enkele minuten later zag ik een enorme vis vanaf de bodem opstijgen naar mijn XXL-voorn, en na er secondenlang bij te hebben gehangen beet deze ook toe. De hengeltop kromde zich goed, maar toch sloeg ik een gat in de lucht! En dit herhaalde zich later die dag nogmaals. Ook Marc-Jan verspeelde nog een iets minder grote vis dan de eerste. Verder stegen er nog heel wat snoeken naar de voorns zonder aan te bijten. Wat uiteindelijk dus blank nummer drie op rij opleverde.
Leermoment
Ondanks mijn (gigantische) frustratie over zoveel uren zonder vangsten, en een tot op het bot gekrenkt ego zie ik deze week toch maar als een kostbaar leermoment. Je kunt nog zó goed plannen, zulke goede materialen gebruiken en zoveel kennis van je gebied hebben: Uiteindelijk is de vis de baas.
En dus hebben we een uitdaging om de tanden op stuk te bijten.
Goed weekend!
PS: Zin om met me mee te bijten? Download dan gratis mijn 10 tips voor kanjerbaars!
