Er is nog veel meer!
Na de eerste grote Visgids Biesbosch kunstaastest uit het vorige blog zijn we natuurlijk nog lang niet klaar! Er zit immers nog veel meer kunstaas in de koffers aan boord, en ook daar valt meer dan genoeg over te vertellen. We gaan in dit blog dus van start met deel twee, en ook in deze serie zitten weer een paar aanraders om mee te nemen! Uiteraard weer beoordeeld vanuit de harde praktijk aan boord bij Visgids Biesbosch.
In deze aflevering gaan we dieper in op kunstaas dat ik nét wat minder vaak gebruik dan de aasjes uit deel 1, maar die ik verdomd graag aan de speld hang als het wat minder wil lopen. Vaak brengt een wat andere aanpak dan wél vis in de boot, dus blijven experimenteren is altijd een goed plan. Want hoewel ik zelf niet zo van het telkens wisselen van het kunstaas ben, kan dat tijdens het vissen in de Biesbosch soms toch het verschil maken. En ondanks dat ik er van overtuigd ben dat een juiste stekkeuze het allerbelangrijkst is, zorg ik er dus beslist voor ook onderstaande aasjes mee aan boord te hebben!
We gaan gelijk van start met een flinke lap rubber:
Westin Bullteez
Ik maakte zelf pas kennis met dit kunstaas tijdens onze trip naar Zweden vorig jaar. Aangezien we wat krap in het kunstaas raakten door het vele verspelen aan de rotsen, zochten mijn vrienden en ik de dichtstbijzijnde hengelsportzaak op om wat bij te kopen. Evengoed een ruim uur rijden nog vanaf ons huisje, maar ze waren prima gesorteerd! Wat al gelijk opviel, was dat er vrijwel alleen maar Scandinavische merken te koop waren. En dan kom je dus al snel uit op ABU en Westin. Er verdwenen dus onder meer wat Bullteez shads in de tas.
Wat gelijk opvalt is dat het -ondanks de niet enorme lengte- toch een behoorlijke lap rubber is. In elk geval het formaat dat wij hadden aangeschaft, de 25 centimeter variant. Doordat deze shad een behoorlijk rond lichaam heeft, en ook een flinke schoepstaart, is het een redelijk zwaar aasje. Vissen doen we hem dus aan de 90-grams baitcasters, en zelfs dan merk je nog dat het een best gewicht is!
De actie is echter formidabel! Niet alleen heeft het model een mooie, trage staartslag, maar ook zit er een mooie flankende actie in de shad. Op ondieper water, zoals bijvoorbeeld de snoekstekken in de Biesbosch, vis ik hem weightless, of met een screw-in head van 10 gram. Wanneer ik hem dieper moet vissen, zoals bijvoorbeeld in Zweden, varieer ik met het gewicht ergens tussen de 15 en 25 gram. Hiermee kom je in alle situaties wel uit de voeten.
Wat de vangkracht betreft kan ik kort zijn: Die is geweldig! Zowel in Zweden, de Biesbosch als op de Randmeren heeft deze shad me heel wat snoeken opgeleverd. Daarbij teken ik wel aan dat ik in de Biesbosch toch vaak voor kleiner aas ga, om de simpele reden dat ik de alomtegenwoordige grote baarzen ook graag wil vangen. Dit is dus wel een aasje om selectief op (grotere) snoek te vissen. Enige nadeel? Je moet zelfs je rigs maken om hem aan te vissen. Niet mijn favoriete klusje, maar ze zijn uiteraard ook kant-en-klaar te koop.
Conclusie: Vangkracht 9, gebruiksvriendelijkheid 7, prijs 8
Spro Teppan Vib
Ik las in “Denken als een vis” van Juul Steyn al lovende recensies over de viblure, maar was er zelf nog niet echt aan toegekomen deze eens nader te bekijken. Tijdens een visdag met een collega-gids kreeg ik er echter eentje cadeau, en er rinkelde gelijk een belletje: “die heb ik al!”. Al sinds de jaren ’80 heb ik een paar zogenaamde “bladpilkers” (Heddon Sonar) in mijn bezit, en deze viblure is daar een exacte kopie van. Letterlijk. Een bijna vergeten aasje wordt door SPRO dus weer nieuw leven ingeblazen, en dat is geen gek idee. Het zijn namelijk nog steeds goede vangers!
Met name op wateren waar de aanwezige vis al een heel arsenaal aan softbaits om de oren krijgt (zoals mijn werkgebied!), kan dit aasje een dressuurdoorbrekende keus zijn. Met de Heddon-variant heb ik inmiddels al aardig wat vissen aan boord gekregen op drukbevist water, en inmiddels zijn de eerste snoekbaarzen ook al aan deze “nieuwe” SPRO Teppan Vib gevangen. Net als de jaren ’80 versie, is ook deze viblure uitgerust met fleurhaken (dus met twee, opwaarts gerichte haakpunten). Dit om het risico op vastlopen te minimaliseren. Tot dusverre werkt dat idee, want ik heb het betreffende aasje nog steeds 😉
Aan de bovenkant van het aasje bevinden zich vier gaatjes om hem mee aan de speld te hangen, en hoe verder naar achteren op het kunstaas je je speldwartel vastmaakt, hoe feller de actie van het kunstaasje is. Ik vis hem zelf graag op het achterste gaatje; hiermee is de shad zowel jiggend als verticaal te vissen. Ook gewoon werpend binnenspinnen werkt goed bij dit aasje, en heeft ook al een aantal snoeken opgeleverd.
Kortom, het is een redelijk multifunctioneel aasje, en ik zou het eigenlijk wat vaker aan de speld moeten hangen. Maar ik durf inmiddels wel te stellen dat dit op dressuurwater een goede optie is om de verwende vis eens wat anders voor te zetten dan wat ze gewend zijn.
Conclusie: Vangkracht 8, gebruiksvriendelijkheid 8, prijs 8
Quantum Pelagic Shad
Toen ik nog prostaffer voor van Pelt was, en dus dicht bij het Quantum-vuur zat, kreeg ik al snel een paar van deze shads in mijn handen geduwd. Pelagic vissen was aan een opmars bezig in de Lage Landen, en ik had net geïnvesteerd in een Garmin LiveScope systeem voor op de boot. Match made in heaven dus. Zo’n drie jaar verder is dit uitgegroeid tot één van mijn favoriete stukjes kunstaas, en hebben letterlijk honderden snoekbaarzen, snoeken en meervallen (en één baars van 50 centimeter) zich hiermee door mijn gasten en mij laten foppen.
Het punt is alleen dat je aan dit aasje niet zoveel hebt, als je niet over een boot, kayak of bellyboat beschikt met daarop ook nog eens een geavanceerd sonarsysteem (hoewel het op “gewone” 2d sonar ook wel lukt). De kantvisser heeft hier dus niets aan. Maar voor hen die over bovengenoemde hardware beschikken, is dit absoluut een aanwinst in de tacklebox! Als ik zie hoe met name snoekbaarzen dit aasje soms minuten inspecteren voor ze aanbijten, vermoed ik dat een groot deel van de vangkracht in de gedetailleerdheid ervan zit. Schubbenpatroon, vinnetjes en vooral de gedetailleerde loodkop: Het draagt allemaal bij aan de vangkracht van dit bijzondere aasje. Als extra kun je er achter de kop nog een glasratel inprikken voor extra geluid, maar op sommige dagen jaagt dit de vis juist weg! Experimenteer dus ook met een “stille” presentatie.
Sowieso merk ik dat de meeste aanbeten komen wanneer ik de shad bij het naderen van de vis doodstil hou. Andere keren is er juist een kort tikje of subtiele trilling voor nodig om de vis te laten aanbijten. Gewoon kijken wat werkt op de dag zelf, want dit kan echt per dag verschillen. Zorg er in elk geval voor dat je dit kunstaas bij je aan boord hebt! Het enige nadeel is dat de gedetailleerde loodkop met 40 gram aan de lichte kant is. Dat is op mijn snoekbaarsstekken niet zo’n probleem, want die gaan niet dieper dan een meter of zeven, maar voor de winterse meervalvisserij op grotere dieptes zijn deze kopjes echt veel te licht. Dan monteer ik standaard loodkoppen van 70 à 80 gram, wat dan weer afbreuk aan de gedetailleerdheid van het geheel doet. Overigens verneem ik net dat Quantum de loodkoppen nu ook in 50 grams versie levert.
Conclusie: Vangkracht 9, gebruiksvriendelijkheid 7, prijs 7
Savage Gear 4D Line Tru Roach
Inmiddels niet meer weg te denken uit het kunstaasassortiment van menig visser die graag gericht op de grootste snoeken vist, en dus wel degelijk een klassieker te noemen: De 4D Line Tru Roach van Savage Gear. Ook zelf gebruik ik deze voornimitaties, waarbij ik werpend met de 18 centimeter variant vis, en trollend graag de 35 centimeter versie aan de speld hang. En deze heeft inmiddels al best wat grote snoeken de binnenkant van de Orka laten zien!
Hoewel je dit aasje natuurlijk jaarrond kunt toepassen om selectief op de wat grotere snoeken te vissen, gebruik ik hem zelf met name in het late najaar en de vroege winter. In de Biesbosch trekken de scholen witvis dan richting de overwinteringsplekken, en dat trekt van heinde en verre grote snoek aan. Langzaam trollend op de elektromotor (zo’n 3 km/h), en een loodgewicht van 25 gram is dan een aanpak die al vaak succesvol is geweest. De imitatievoorns maken dan een mooie slingerende zwembeweging zonder te gaan tollen, en onderscheiden zich dan als “zwak” visje van de rest van de school witvis. De snoeken komen ze soms van meters halen!
Het enige minpuntje is de twijfelachtige kwaliteit van de meegeleverde onderlijn en haak. Sowieso is één dreg voor een dergelijke lap rubber al aan de karige kant, en de gebruikte kwaliteit staal van de gemonteerde onderlijn weet me ook niet echt te overtuigen. Gelukkig is deze onderlijn redelijk simpel te vervangen door een eigen fluorocarbon montage, waarbij je dan gelijk een tweede dreg kunt bijplaatsen. Dat verhoogt de inhakingskans behoorlijk, en levert ook een wat meer “onzichtbare” presentatie op. Voor de 18 centimeter variant is één dreg overigens afdoende.
Met name voor het selectief vissen op grote snoek op wat groter water (denk aan de Amer, het Hollands Diep en Haringvliet en natuurlijk ook de Randmeren) is dit wel een zeer relevant stuk kunstaas, dat zichzelf al lang in de praktijk heeft bewezen. Door met het loodgewicht te tweaken, is het mooi op diverse dieptes en snelheden aan te bieden, en kun je hiermee mooi een geul of talud afslepen. Niet de actiefste visserij, maar soms wel degelijk lonend!
Conclusie: Vangkracht 8, gebruiksvriendelijkheid 7, prijs 7
Tot in het nieuwe seizoen
Met deze tweede kunstaastest besluiten we de serie voorlopig, en gaan in het nieuwe seizoen weer verder met het uittesten van verschillende kunstaasjes in de harde praktijk van de gidsdagen. Ben jij een fabrikant, importeur of leverancier van kunstaas, en wil je jouw kunstaas ook in de spotlights zetten in de volgende kunstaastest? Neem dan contact met me op!
Tight lines!
