Een week om nooit te vergeten!
Jullie hebben mijn blog vorige week moeten missen.
Op die vrijdag stonden maatje Joris en ikzelf namelijk vol goede moed aan de start van de alternatieve Predatortour (EK Roofvissen), met goede zin en een goed plan om onze huid zo duur mogelijk te verkopen. En natuurlijk een fles Jägermeister om de eventuele successen te vieren ?
En we konden al redelijk snel het glas heffen, want dat succes kwam er ook!
Tijdens gidsdagen had ik al gemerkt dat de snoekbaars momenteel lastig te vangen was, dus we studeerden samen op een plan om dat tij te keren. Uiteindelijk kwam daar een strategie uit die ons binnen een kwartier (!) de drie benodigde snoekbaarzen opleverde! En ik kan je vertellen dat Jägermeister om 0815H niet echt lekker smaakt.. Op naar de baarzen!
De baars liet zich tijdens de gidsdagen overal en nergens zien, maar er was één gemene deler: We vingen ze ondiep. Operatie Baars werd dus een kwestie van meters maken op bewezen stekken, en het adagium van organisator Evert goed in het achterhoofd houden: Keep on hammering!
Dit leverde, naast de bijvangst van twee kleine, maar maatse snoeken ook de drie baarzen op binnen een tijdsbestek van een paar uur. Wat een start!
Met enkele gemiste aanbeten en verspeelde vissen (waaronder een hele dikke metervis die het aas van Joris pakte) sloten we daarmee dag 1 op een uiterst goede manier af. Slechts één biesboschmuppet, waarvan er duizenden in het gebied rondzwemmen, scheidt ons nog van de oh zo begeerde “volle kaart”. Euforisch kwamen we dan ook aan wal die middag, niet wetende dat we ons geluk al hadden opgebruikt..
Dag twee was de opdracht al heel wat simpeler dan op de eerste dag: Even snel een net maatse stropdas uit de rietjes trekken, om zo de handen en hersenen vrij te hebben voor het grote werk. Makkelijker gezegd dan gedaan.. Een volle twee uur kostte het ons om een snoekje van ergens achterin de zeventig te vangen aan het kleine kunstaas. Onze prachtige derde plek in het klassement waren we toen al kwijt, en we waren al blij dat we in elk geval nog tiende stonden. De zoektocht in de Biesbosch naar echt grote vissen liep op niets uit, en tot overmaat van ramp pakten Chris en Patrick ook nog onze tiende plek af. De eikels!
Dag drie was het alles of niets. Er moesten (minimaal) twee meterplus vissen aan boord komen om het toernooi nog te winnen, en dat is in de Biesbosch een tour de force. Er zit namelijk zó veel kleine- tot middelmaat snoek in het gebied dat specimenhunting daar een lastige zaak is. We zetten dus koers naar het nabijgelegen Haringvliet om daar de kansen te maximaliseren. Immers, op dat water heb ik zelf ook mijn PR van 1.25 gevangen.
Grote lappen rubber werden op reis naar beneden langs uitnodigende plateauranden gestuurd, maar helaas tevergeefs.. Slechts een stropdasje van 71 centimeter viel ons aan mijn hengel ten deel. En ondertussen denderde er heel wat deelnemers over ons heen, waardoor we uiteindelijk genoegen moesten nemen met een 17e eindklassering. Vooraf had ik ervoor getekend, nu was het een teleurstelling..
En natúúrlijk kwam die metervis tijdens de eerste de beste gidsdag na het toernooi alsnog aan boord.. En dat in mijn eigen werkgebied. Ook de 90+ vis vlak daarna had ons heel wat extra punten in het toernooi opgeleverd. Maar dat is nu eenmaal vissen..
Het is goed te merken dat de visserij weer goed aan het loskomen is de afgelopen, zeg anderhalve week. De snoekbaars, die we al lang niet hadden gezien komt weer goed in de boot, en ook de grote baarzen en snoeken laten zich weer overal zien. De echte najaarsvisserij is nu aan de gang, en je kunt er maar beter bij zijn!
Oktober zit helaas al ramvol. Maar er zijn nog enkele openingen in november (wat waarschijnlijk een nog betere maand gaat worden!) beschikbaar. Niet twijfelen, gewoon naar de site gaan, en op die knop rammen!
Je zult er geen spijt van krijgen!
En wil je alvast wat voorpret? Download dan gratis mijn 10 tips voor kanjerbaars!
