Een bizarre afsluiting van de week!
De afgelopen week stond weer aardig volgepland met gidsdagen, en hoewel we inmiddels in augustus zitten, is het weerbeeld niet in overeenstemming met die maand.. Mijn Ursuit Gore-texpak, dat normaal gesproken pas weer ergens half oktober uit de tas komt, bewees maar weer eens zijn waarde. Want de hele week mochten we stortbuien en harde wind trotseren. Kortom: Typisch snoekweer dus, en dus ging de focus afgelopen week met name op die soort. En met succes, want elke dag kwamen er mooie exemplaren aan boord. Lekker staand de plantenbedjes afwerpen met chatterbaits leverde volop aanbeten op, waarbij er af en toe ook nog eens een dikke baars tussendoor fietste.
Afgelopen woensdag was niet anders. We begonnen de dag iets later omdat er een enorme wolkbreuk aan de gang was op het tijdstip van afspreken met mijn Duitse gasten, en voeren nadat het enigszins droog werd meteen weer naar de snoekenstek toe die de afgelopen week zoveel actie opleverde. Al in de eerste paar worpen werden er door de gasten twee aanbeten gemist, dus dat beloofde weer wat. En inderdaad kwamen niet veel later de eerste snoeken aan boord. Allemaal van het welbekende standaard ‘Biesboschformaatje’ van zo’n 70 centimeter. Leuk voor de jonge kinderen die ik aan boord had, maar ik weet inmiddels dat de stek ook grotere vis bevat. De dag ervoor mocht mijn vaste gast Marco een nogal dun exemplaar van 96 centimeter vangen op dezelfde stek, en ook vandaag was het weer raak: Met een 1.05 meter snoek, die ook een stuk zwaarder gebouwd was mocht de vader zijn PR flink verbeteren. Tijd om de fles Talisker uit het vooronder te halen en te proosten dus.
Een dip in de wind biedt kansen
De hele ochtend staat er een flinke wind te blazen, mede veroorzaakt door de talloze buien die we vandaag over ons heen krijgen. Maar rond het middaguur klaart de lucht opeens flink op, de zon breekt door en de wind valt eventjes weg. Even overweeg ik dit zeldzame window of opportunity te laten varen, want de beet zat er op de snoekenstek nog steeds behoorlijk in. Maar uiteindelijk besluiten we toch de move naar groot water te maken, zodat we pelagisch nog kans maken op een dikke snoekbaars. Twee weken geleden verbrak mijn gast René namelijk het al jarenlang staande bootrecord van 96 centimeter met een geweldige unit van maar liefst 100,4 centimeter lang. Een absolute droomvis dus, en ik weet dat er op de betreffende stek nog meer van dat formaat liggen. De gok wordt genomen, want het is nog een dik half uur varen, en aan de horizon verschijnen de eerste loodgrijze wolken alweer.
Eenmaal op de stek gearriveerd is de zuidwestenwind alweer stevig aangetrokken, waardoor de golfslag alweer flink is toegenomen. Balen! Toch vissen we de signalen die we zien aan, waarbij mijn jonge gast Jacob achter de hengel zit. En na een aantal weigeraars flitst er opeens een signaal van de bodem af, en slaat Jacob aan op iets zwaars. Nu doe ik dit werk inmiddels al lang genoeg om al bij het aanslaan te zien wat voor vlees we in de kuip hebben: Blijft het topoog van de zeer pittige Quantum Smoke Vertical bij de aanslag op dezelfde hoogte? Dan betreft het een vis die zich niet omhoog laat slaan. En dat blijkt, want de hengel gaat tot in het handvat krom, en de vis neemt flink lijn van de stevig afgestelde slip! Na een gevecht dat wel een minuut of vijf duurt breekt er ineens een absolute buitencategorie snoekbaars door het oppervlak. Een absolute mammoet van een vis met een enorme kop! Snel in het net, en aan boord! Het meetlint wordt er bij gepakt, en dit wijst een bizarre lengte van 102 centimeter aan! Het bootrecord van René heeft dus slechts twee weken standgehouden..
Zijn eerste snoekbaars
Na het opmeten en het fotograferen weten we niet hoe snel we dit monster weer moeten terugzetten, want vissen als dit moet je koesteren. In het begin blijft ze even roerloos in het oppervlak liggen, maar binnen enkele seconden verraadt een harde staartslag, die ons kleddernat spettert dat de vis weer terug naar de diepte is gezwommen. Ons nog steeds in verbijstering achterlatend.. Wat een vis! En dan te bedenken dat dit voor Jacob zijn eerste snoekbaars ooit is. Daar gaat ie de rest van zijn leven waarschijnlijk niet meer overheen 🤣Inmiddels is de wind alweer flink aangetrokken, maar we willen toch nog een poging wagen om ook zijn vriendje Robin op zo’n monster te zetten. En dat lukt. Ook hij krijgt een ram op de hengel van een XXL-snoekbaars, maar doordat hij niet hard genoeg aanslaat wordt de vis verspeeld. Daarna trapt de vis er niet meer in, met name omdat de boot in de hoge golven alle kanten op gaat, en de shad dus niet meer secuur kan worden gepresenteerd. We besluiten terug te keren naar de snoekenstek, wat uiteindelijk nog slechts één snoekje oplevert. Lekker belangrijk.. Deze dag is immers toch al goud!
In september nog volop gelegenheid
Inmiddels is de hele maand augustus weer volgeboekt, dus het is te hopen dat het weer een klein beetje gaat bijtrekken. Het hoeft van mij geen dertig graden te worden, maar iets meer zon en iets minder wind zou fijn zijn. Dan vermoed ik dat er de komende weken nog wel vergelijkbare vissen aan boord gaan komen. Mocht jij ook eens door mij bovenop zo’n monster willen worden gezet, dan weet je wat je te doen staat: Dan is dit de plek om jouw dag te reserveren. Voor nu zit mijn gidsweek er weer op. Vandaag zit ik weer met de cursisten voor vaarbewijs 1 op de boot, en daarna ga ik lekker weekend vieren. Ook lekker na zo’n bizarre week!
Goed weekend!
PS: Of we het nou willen of niet; we leven tegenwoordig in een review-economie. Dat geldt natuurlijk ook voor mij als visgids. Inmiddels heb ik al best wat mooie reviews mogen ontvangen van tevreden gasten, maar er mogen er altijd nog een paar bij. Mocht je deze kleine krabbelaar een beetje vooruit willen helpen in het leven, dan kan dat hier. Alvast dank! 😀
