Een einde aan de wintervisserij?
Herinneringen aan koudere tijden
Het leuke aan Facebook is dat je zo nu en dan eens een herinnering uit eerdere jaren te zien krijgt, wat een mooi perspectief op het heden biedt. En in die herinneringen van de afgelopen jaren is er één opvallende factor wat de visfoto’s betreft: De kleding is steeds luchtiger geworden door de jaren heen.
Waar we vier jaar geleden bijvoorbeeld nog in onze fluoriserendgele warmtepakken stonden te poseren, is er nu slechts een winddicht regenpakje hoofdmoot van de garderobe. Zelfs de handschoenen zijn verdwenen. Op moment van schrijven is de buitentemperatuur 18 graden. In november! Nu ben ik allesbehalve een groene rakker, maar ook ik zie in de praktijk dat het klimaat in rap tempo verandert. Koude winterdagen lijken wel steeds zeldzamer te worden, en vorige winter hebben we maar één vorstdag op het water beleefd.
Dat dit ook invloed heeft op de visserij is navenant, en dit staat borg voor weer nieuwe uitdagingen om de beste resultaten voor mijn gasten te realiseren. In mijn “Biesbosch-begintijd” waren we nu al overgeschakeld van het werpende vissen op het verticalen en dropshotten met doodaas tussen de grote scholen aasvis in de diepe putten, maar deze zijn momenteel nog ver te zoeken! Het werpende vissen loopt nog steeds prima, zowel op snoek als op baars en snoekbaars. De LiveScope-transducer heeft tot nu toe dit seizoen nog amper water gezien.
Veranderende visserij
Nu is dat werpende vissen wat mij betreft toch veruit de leukste visserij om te doen, en ook de gasten geven aan het weliswaar extreem inspannend, maar wel gaaf te vinden. Met name op de taaie momenten gedurende een gidsdag heb je zo toch het idee nuttiger bezig te zijn dan wanneer je zonder resultaat zit te verticalen. Het houdt je ook lekker warm ?.
Vorig jaar vingen we werpend nog onze snoeken op nog geen meter water, tot op oudjaarsdag toe! Daarna nam ik toen aan dat we beter op het snoekbaarzen konden overstappen, maar ik vraag me met de kennis van nu af of dit wel het geval is. Het antwoord kwam van de absolute eindbaas van het Nederlandse snoekvissen: Bertus Rozemeijer. Ik had het geluk afgelopen zondag een dag bij hem aan boord te mogen doorbrengen, en hij was stellig: Dit is de laatste jaren geëvolueerd naar een jaarrond-visserij. En hetzelfde geldt voor het werpend vissen op snoekbaars.
En dus is het de tijd om te gaan werken aan de skills die in deze veranderende omstandigheden gevraagd worden. Meer geduld per stek, een tragere visserij vanwege de langzamere roofvis en een andere keuze in kunstaas.
Het zijn juist die veranderende omstandigheden die dit werk zo gaaf maken!
En wil je alvast wat voorpret? Download dan gratis mijn 10 tips voor kanjerbaars!
Goed weekend!
